Trudne pytania

przez **mamuśka** » 8 grudnia 2007, o 14:38

Wczoraj przegladałyśmy z ponad trzyletnią córcią zdjęcia ślubne i ciągle zadawała pytania gdzie Ona w tym czasie była bo na zdjęciach Jej nie ma

odpowiedź typu jeszcze Cie nie było nie zadowoliła Jej w pełni. Ale jakby tak sie zastanowić głębiej nad pytaniem to daje do myślenia. Przecież każdy człowiek ten nienarodzony rownież ma duszę, wiec jak to jest, skąd przychodzimy?Może ktoś z Was kto studiował teologie może pokusi sie o choćby częsciową odpowiedź.

przez **Fruzia** » 8 grudnia 2007, o 20:06

Dusza człowieka zaczyna istnieć w momencie poczęcia. Nie przychodzimy skądś, raczej idziemy dokądś, do wieczności.

przez **mamuśka** » 10 grudnia 2007, o 20:17

No nie wiem przecież sam Pan Jezus powiedział, że znał nas (czyli naszą dusze tez) zanim poczeliśmy sie w łonie matki,

przez **kamienna** » 10 grudnia 2007, o 20:24

Bo dla Boga czas nie istnieje w takim sensie jak dla nas. Każdy z nas byłw Jego planie od momentu założenia świata, przed poczęciem. Ale dusza zaczyna istnieć dopiero w momencie poczęcia.

O tym, że dusza przychodzi skądś mówili filozofowie greccy.

przez NB » 11 grudnia 2007, o 13:08

Gdybyś spytała o to nasze dzieci odpowiedziałyby Ci: byliśmy u Pana Boga, gdzie teraz wróciła nasza prababcia :-)

przez **Fruzia** » 21 grudnia 2007, o 17:18

mamuśka napisał(a):No nie wiem przecież sam Pan Jezus powiedział, że znał nas (czyli naszą dusze tez) zanim poczeliśmy sie w łonie matki,

Jakoś nie kojarzę takich słów Jezusa. Napisz, o jakie miejsce w Biblii Ci chodzi, proszę.
Preegzystencja, czyli istnienie przed poczęciem, dotyczy tylko Jezusa. Przynajmniej w chrześcijaństwie. Jeśli w jakiejś religii jest idea reinkarnacji, to co innego.

przez NB » 28 grudnia 2007, o 17:16

To Pan Bóg skierował te słowa do Jeremiasza (Stary Testament):
Jr 1,4-10 Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię

przez **Fruzia** » 28 grudnia 2007, o 22:39

No, NB droga, odrobiłaś widzę zadanie za mamuśkę :wink:

W biblijnym myśleniu semickim nie ma rozróżnienia na duszę i ciało, więc w tym tekście chodzi o "całego" proroka, o jego osobę, która Bóg ukształtował, czyli powołał do istnienia (został użyty ten sam czasownik, co w drugim opisie stworzenia człowieka Rdz 2,7 - techniczne określenie czynności garncarza).

Nie znam się, ale chyba dzieciom trudno coś abstrakcyjnego zrozumieć, takiego jak niebyt, ale nie opowiadałabym im jakichś bajek w związku z tym, jakichś bajek, z których wynikałoby np. że nasze dusze gdzieś są, w jakimś "magazynie" i "przylatują" do ciała. Jak już miałabym odpowiedzieć, gdzie byliśmy, to może że w Bożych planach? Albo w planach rodziców?

Trudne pytania

Trudne pytania

Kto przegląda forum

Kto przegląda forum