krępujące zachowanie dziecka

[Kinia]

Moja znajoma ma problem. Przedstawię go w ogromnym skrócie, bo sama nie znam do końca szczegółów...no i nie wiem jak jej pomóc.
Ma córeczkę w wieku 5 lat. Dzieciak jest kochany...niestety mieszkają przy dziadkach i właśnie dziadek wpoił jej myślenie o chłopcach, o mężu. Dziewczynka zachowuje się czasem tak, jakby chciała poderwać np. znajomych rodziców. Jest to bardzo krępująca sytuacja...i w dodatku nie ustępuje mimo mówienia, że takie zachowanie nie jest ładne itp.

Co zrobić? Tym bardziej, że wpływ dziadka jest nadal i nie ma możliwości zmienić tego. A z dziadkiem porozmawiać się nie da, bo już były podejmowane próby...

Ja czuję się bezradna

[Ewa M]

Kurcze, niedobrze, ze dziadek nie słucha. Może jeszcze raz spróbować, tylko ostrzej.
A co do małej, to myśle, ze w tym wieku należy ignorować takie zachowanie. Zwłaszcza, że piszesz, że wyjaśnianie dziecku, ze tak nie można, nie przynosi skutków. Poprostu maxymalnie niezauważać i delikatnie kierować uwagę dziecka na coś innego. Bo potępianie, uwagi i wszelka reakcja powoduje, ze dziecko bedzie powtarzać te sytuacje. No bo jest w centrum uwagi, a to dla niego takie ważne, że dorośli je widzą! Może gdy zrozumie, ze w ten sposób nic nie zyskuje, to zaprzestanie takich prowokacji.

Ale może ktoś ma jeszcze inny pomysł, moze ktoś był w podobnej sytuacji.

[fiamma75]

Strzelę z grubej rury: takie zachowanie dziecka może (ale nie musi) wskazywać na bycie ofiarą molestowania seksualnego.

[abeba]

mam nadzieję, że nie jest tak jak mówi fiamma. Pewnie są na to testy (nie iwem, pokazuje sie dziewczynce zdjęcie członka i sprawdzą reakcję czy coś - w każdym razie na pewno nie na własną rękę tylko u psychologa)
Mieszkałam kiedyś gościnnie u rodziny w UK z ok. 4 letnią dziewczynką, która np. w czasie wizyty w kawiarni łaziła po ogródku, zdjęła majteczki i zadzierała sukienkę w fontannie....
Pytanie do pedagogów i psychologów: czy to czasem nie jest wiek, gdy w dzieciach budzą sie hormony, zaczynają odczuwać coś w rodzaju podniecienia seksualnego, odkrywanie genitaliów sprawia im przyjemność itd.
Może to normalne, i trzeba bardzo ostrożnie, by sie mała jekiejś traumy z seksem nie nabawiła (że to beee)

[Ewa M]

Coś w ty jest, co piszesz, Abeba.
Ale nie hormony, bo one ruszą ok 9 roku, jak pamiętam. Ale dzieci faktycznie uczą sie swojego ciała. Często mali chłopcy bawią się swoim "ptaszkiem" (jakoś słowo "masturbuje" i "penis" mi tu nie pasuje ). Dziewczynki się rozbierają. Dzieci w przedszklou często pokazują sobie nawzajem co ukrywają ich ubranka. Ale nie ma to nic wspólnego z erotyką.
To jest po prostu ciekawość i trzeba uważać by poprzez zbyt gwałtowne zakazywanie nie rozbudzić przypadkiem dziecka. Nie zgłębiałam jeszcze dokładnie tego tematu, ale dziecko rozbierające się nie musi być wcale molestowane.
W takich sytuacjach najlepiej spokojnie wyjaśnić. Jest to bardzo dobry czas na rozpoczęcie rozmów o chłopcach i dziewczynach. Bo jest naturalny i nie traktowany jako sensacja przez dziecko.

A w testach nie pokazuje się obrazków (a na pewno nie takich!!! ), jest to najczęściej swobodna i bardzo delikatna rozmowa dziecka z psychologioem. Najczęściej z misiem, lalką. I dziecko na lalce pokazuje różne rzeczy. Wtedy nie jest to podobno tak traumatyczne dla dziecka.

[Kinia]

Dziękuję za zainteresowanie tematem. Co do masturbacji dzieci, to z pewnością nie powinno się tego lekceważyć, ale też nie dać się ponieść nerwom. Często jednak takie zachowanie może się utrawlić i być problemem w wieku dorastaniem i dłużej.
A co do mojego pytania: czy myślicie, że 5 letnie dziecko wprowadzać w róźnice płci? to nie o to były pytania, tylko zachowanie dziewczynki wydaje się być "prowokujące"... jakimi słowami tłumaczyć, że to nie jest dobre???

[Ewa M]

Tłumaczyć najprostrzymi, ale jak napisałam może nie przynieść to efektów. Bo mała zobaczy, ze jest zauważana poprzez to zachowanie i zamiast je wygasić to można w ten sposób je wzmocnić. Dlatego radziłam maxymalnie ignorować, by samo wygasło (nie bedzie nagrody w postaci reakcji dorosłych, więc zachowanie ulegnie wyciszeniu jako nieskuteczne).
Ale jeśli tłumaczyć to myśle, że najlepiej od początku. Czyli, że są panowie i panie, chłopcy i dziewczynki. I chłopcy są tacy a tacy i się zachowują w określony sposób (tu przykłady), dziewczynki wyglądają tak i tak i zachowują się w określony sposób (też przykłady), i dopiero od tego wyjść, że zachowanie prowokujące dziewczynek jest złe. Ale nie gwałtownie. Aby mała nie zrozumiała tego opacznie, ze to ona jest zła a nie jej zachowanie. To jest właśnie trudne. I nie wystarczy jedna taka długa rozmowa, ale należałoby rozbić ją na części i powtarzać.
Jak powiedziałą to nie łatwe. Dlatego najpierw proponuje jednak spróbować ignorować.

[Kinia]

Dziękuję, przekarzę....i dam znać jeśli coś się zmieni