Każda rozmowa o interpretacji cyklu kończy się awanturą. Nigdy nie stosowaliśmy antykoncepcji i dotychczas jasne dla nas było, że mowy o tym w ogóle być nie może, ale odkąd przeżyliśmy trudny czas poporodowy i teraz wchodzimy w cykle, w których czas skończyć z naginaniem zasad (tak robiliśmy przed dziećmi) mój mąż coraz częściej wspomina o antykoncepcji, jest nerwowy, a przełom II i III fazy jest koszmarem. I w końcu gdy da się już wyznaczyć tę III fazę, to mam do niego taki żal za poprzednie dni, że wcale nie mam ochoty na współżycie.
Ktoś mi poradził, żeby nie mówić w jakiej fazie cyklu jestem i gdy będzie III faza zainicjować współżycie. Ale co kiedy pierwsze słowa w 90% przypadków po wejściu z pracy do domu są: jakie objawy, jaka temperatura???
Mam dość!!! Wiele razy prosiłam, żeby nauczył się tych metod - nie chce, twierdzi, że do niczego jego wiedza nie potrzebna. I potem są takie sytuacje jak teraz (wklepałam mój cykl w wątku poporodowym), że gdy jeden objaw daje sygnał, że może już III faza się zbliża, to juz pozostałe ignoruje i nic go nie obchodzi. Teraz już od 2 dni czekał na seks (mimo, że mówiłam, że jeszcze nie mogę wyznaczyć III fazy) i dziś był tak wkuty, że nawet nie spał w sypialni - wyniósł się po 2h "rzucania się" w łóżku!
Jak pytam: jakie widzi rozwiązanie, to chce, żeby było jak przed dziećmi - tzn. max naginania zasad - do 5 dni korzystania z pierwszej fazy (po okresie) i mało ostrożnie wyznaczana III. Tymczasem reguły npr pozwalają mi na współżycie do 6 dnia cyklu, przy czym min 7 trwa okres - trudno wtedy obserwować ewentualny jakikolwiek śluz (jakieś jego ślady już są od początku okresu). Dla niego kolejne dziecko nie jest obciążeniem - to co jest jego wyłączną działką "zarabianie pieniędzy" idzie mu wyśmienicie, więc warunki materialne może dziecku stworzyć b. dobre. Ale warunki materialne to nie wszystko!!!
Nie stać mnie już na naginanie. Od 4 lat mój organizm jest stale obciążony (z 4 miesięczną przerwą): ciąże i karmienie. Odporności nie mam już żadnej - po 2 nieprzespanych nocach z powodu chorych dzieci sama się przeziębiam. Mam zdiagnozowane przewlekłe zapalenie zatok - konieczna długa antybiotykoterapia i środki przeciwgrzybiczne po zakończeniu karmienia (jeszcze trochę chcę karmić). Poza tym konieczna operacja żylaków (zrobił mi się po ostatniej ciąży) bardzo duży, na niebezpiecznej żyle - lekarz radzi jak najszybciej. Pomijam już sprawy zawodowe, bo są w tej sytuacji najmniej ważne
Nie chcę już ryzykować - przez to naginanie poczęło się nasze drugie dziecko, wiec może byc podobnie.
A poza tym - jak długo można ryzykować - urodzi sie ewentualnie kolejne i problem zacznie się od początku.
Jak jest z Waszymi Mężami? Też są tacy nerwowi? Jak go nakłonić do zrozumienia NPR?
Jak kiedyś w złości powiedziałam, że trzeba było się nie decydować na chrześcijańskie małżeństwo, to mi powiedział, że na takie małżeństwo się nie decydował. Pani w poradni rodzinnej mówiła, że konieczna jest parodniowa okresowa wstrzemięźliwość, a nie okresowe, parodniowe współżycie...
Jedni mają zbyt łatwo z poczęciem...inni nie mogą wcale 
Moze to i glupie ale facet ma jasno napisane na papierze i jest ok