noc poslubna:D

[zosia_samosia]

Oczywiście, że wszystko zależy od ludzi!!
Ale czy można powiedziec na 100 procent, że sie wytrzyma, że bedzie się wiernym itd ?? Ja za siebie nie powiem tego Bo nigdy nie wiem co będzie!!!! I nie jestem na tyle naiwna, że będę pewna tego, że mój mąż mnie nie zastawi. Życie mnie tego nauczyło, bo kiedyś miałam też takie piękne wyobrażenie o ślubie i miłości. Ale zdanie musiałam zmienic i może nawet dobrze. Przynajmniej nie jestem dalej taka naiwna

[milgosia]

Zosiu, wiadomo, sporo zależy od ludzi, ale chodzi o to, żeby zmienić niejako środek ciężkości swojego myślenia, zmienić nastawienie na "pozytywne" niejako. Przestać myśleć "nie będę tego robić, bo może się nie uda, po co ryzykować", na myślenie pt. "nie mam pewności, ale zrobię to, bo wierzę, że mi się uda i będę się starał ze wszystkich sił i wierzę, że Bóg mi pomoże".
A potem to przekłada się na konkretne decyzje. Po to jest sakrament, żeby tę wiarę i możliwości człowieka umocnić i uświęcić.

Jeśli ktoś myśli: "na wszelki wypadek nie biorę ślubu i nie ślubuję miłości do końca życia, bo skąd wiem czy wytrwam ja albo mój mąż... " - to taka postawa jest podszyta lękiem i brakiem zaufania także względem tej drugiej osoby, niepewnością decyzji co do swojej i jej miłości, a staje się w pewnym sensie miłością, która już trochę z założenia jest "nie-do-końca-wierna"... bo takiż fundament jej się postawiło.

Asekuranctwo w sprawach miłości w jakiś sposób ją okalecza, bo miłość to oddanie się sobie bez granic i do końca. Może jest to idealistyczne podejście, ale ... po pierwsze, całe chrześcijaństwo jest takim wielkim idealizmem , a po drugie, jeśli ktoś nie wierzy w ideały, nigdy ich nie osiągnie .

[NB]

Nikt niczego pewien być nie może bo jest z natury grzesznikiem. Można jednak usunąć ze swojego słownika słowo "rozwód" i starać się z całego serca żyć w miłości.
W małżeństwie do wielu rzeczy człowiek dorasta, potem go jeszcze ćwiczy rodzicielstwo i w ten sposób człowiek sie rozwija. Trzeba tylko mieć tego świadomość i być gotowym podjąć to ryzyko

[dota321]

Oczywiście, że wszystko zależy od ludzi!!
Ale czy można powiedziec na 100 procent, że sie wytrzyma, że bedzie się wiernym itd ??

ja sama, bez pomocy z góry, pewnie bym nie wytrzymała; ale po wypowiedzeniu przysięgi małżeńskiej w ślubie kościelnym jest wezwanie Pana Boga i całej rzeszy świętych na pomoc: "Tak mi dopomóż Panie Boze Wszechmogący w Trójcy Jedyny i wszyscy Święci"- i ja wierzę i widzę ich pomoc na codzień! Nie działam sama ja ani sam mój mąż, ale razem we dwoje, a właściwie we troje- bo zapraszamy Pana Boga, zeby z nami był, żeby pozwalał nam kochać siebie nawzajem tak mocno i głęboko, jak sami z siebie pewnie nie dalibysmy rady.
Oczywiście, wiem, że sporo osób bierze slub koscielny bo tak wypada, ze często za mały nacisk kładzie sie na przygotowanie do małzeństwa (i ze strony osób przygotowujących do małżeństwa, jak i ze strony samych narzeczonych)- zeby zdobyć zawód uczymy sie tyle lat, a do małżeństwa wiele osób chciałoby sie przygotować przez dwa dni, na weekendowym kursie! A potem jest wielkie rozczarowanie, bo nikt nie powiedział, ze psychika kobiety różni sie od psychiki mężczyzny, bo nikt nie nauczył młodych jak się mają ze sobą komunikować, bo nikt nie zasugerował nawet, żeby porozmawiać np. na temat swoich rodzin z których sie pochodzi, zwyczajów, wyobrażeń o podziale ról potem w małzeństwie, o dzieciach i ich liczbie- rzucam takie podstawowe tematy...
A dla mnie pod pewnymi względami sprawa jest jasna i prosta: skoro małzeństwo, to z miłości, jesli miłość- to DECYZJA pozostania z tym jednym konkretnym człowiekiem do końca zycia, czy nam będzie dobrze, czy nie, czy bedziemy klepać biedę, czy niekoniecznie, czy będziemy zdrowi czy nie... I w naszym małzeńskim słowniku nie ma słowa "rozwód"- to opcja kompletnie nie dla nas, nie zakładamy jej, nie bierzemy pod uwagę, nie straszymy sie nią nawzajem, dla nas po prostu nie istnieje.
Póki co jesteśmy ze sobą coraz szczęśliwsi, wszystko co sie dzieje jest coraz głębsze i piękniejsze- mam wrazenie że slub był takim zaczątkiem naszej miłości juz na innej płaszczyźnie Gdybym miała wybrać raz jeszcze zdecydowałabym tak samo
I Wam też tego życzę

[fresita]

zgadzam sie z toba dota, czuje tak samo. mimo iz jestesmy ze sobia juz od 11 lat,a od 4 lat jestesmy malzenstwem, to tez czuje ze jakby od tej chwili zaczelismy nowy, wspolny, lepszy etap naszego zycia

[genowefa]

zrobił się trochę off top ale bardzo mi się on podoba dota i fresita podbijam wasze wypowiedzi. wiem że z mężem nie jesteśmy sami w naszym małżeństwie- czasem patrzę na niego i sobie myślę, że po ludzku on się nie nadaje na mojego męża, przedzież do siebie "nie pasujemy"! skąd ja biorę miłośc do niego już 3 lata (w sumie to 6)... na pewno nie z siebie! bo miłość to umieranie dla drugiego człowieka, proszenie go o wybaczenie i wybaczanie kiedy coś zrobił nie tak. miłość to rezygnowanie ze swojej wygody, ze swojego wolnego czasu- bo uprać, ugotować itd...
czy człowiek sam z siebie jest w stanie robić te rzeczy tak poprostu za darmo? czy jest w stanie zapewnić kogoś czy siebie samego, że będzie umierał dla męża, żony tak sam z siebie bez pomocy PB i świętych? nie da się! jeśli ktoś wchodzi w małżeństwo myśląc damy sobie radę we dwójkę- to już na wstępie oszukuje sam siebie...

zosia samosia- pisałaś gdzieś że ciebie mąż zostawił- czy wiesz jaka była tego przyczyna? może właśnie taka- polegaliście na sobie...

[zosia_samosia]

zostawił, poszedł i nie wrócił. A powód ?? Nigdy mi nie powiedział.

[dota321]

przykro mi, Zosiu

[zosia_samosia]

Teraz to już się nawet cieszę, że tak się stało. Spotkałam innego czlowieka i żyje nam sie cudownie

[Dorotaa]

to życzę powodzenia

[mielikki]

Niektórzy chcieli by, żeby wszystko tak łatwo przychodziło. Zero pracy, zero wysiłku. A tu niestety - miłość to DAWANIE siebie, ciągłe uczenie się, chęć dobra dla drugiej osoby. A do tego kobieta i mężczyzna tak bardzo się różnią... Ale wiekszość krzyczy za równouprawnieniem, nie próbując nawet poznać drugiej strony. I potem mają, co mają. Rozpadające się małżeństwa, rodziny.
Życie to ciężka praca, rozwój, a nie branie, same przyjemności i brak odpowiedzialności.

Pozdrawiam

Ps.
Tak mnie wzieło na refleksje. Jak kogoś uraziłam to przykro mi.

[strzyga]

Tia... ostatnio właśnie czytałam artykuł pt: "emancypacja wypaczeniem kobiecego charakteru".

[mielikki]

Tia... ostatnio właśnie czytałam artykuł pt: "emancypacja wypaczeniem kobiecego charakteru".

Nie żebym była za "kobietą w kuchni". Wiadomo - równe płace na tym samym stanowisku, równe traktowanie itd, ale z wieloma rzeczami zgodzić się nie mogę: Feministki zamiast walczyć o równe prawa (nie mówię o prawie wyborczym, pracy itd) dla kobiet (ważność macierzyństwa - opieka nad domem to przecież CIĘŻKA PRACA - a jakże nie szanowana, wręcz wyśmiewana: "siedzisz w domu i nic nie robisz") to na siłę chciały być jak mężczyżni - silne, brudne, twarde =)

Ale nie o tym pisałam wyżej! Chodziło mi o to, że młodzi ludzie tak naprawdę nie "poznają się" nawzajem, nie próbują poznać swojej natury - wszak kobieta i mężczyzna różnią się

http://www.daswroch.progpol.pl/przedmalzenskie.php

a tak niewiele trzeba, by małżeństwo było zgodne...

[strzyga]

ale w dalszej części było jeszcze o tym "niegodnym zrównaniu niewiasty z mężczyzną"
to było z książki, którą kupiłam sobie na rozterki duszy

brrrr... Pulikowski, aż mną trząchło...

wydaje mi się, że dość daleko odeszliśmy od tematu...

[mielikki]

hmm... możliwe

ale jakaż cudna musi być noc poślubna, kiedy mężczyzna zna potrzeby kobiety, a kobieta mężczyzny...

komunia ciał i dusz

[Jeanne]

wracając do temtu....to przede mną noc poslubna za niecałe 3 tygndnie- nie powiem stresuje sie. mam w związku z tym pytanie do bardziej doswiadcoznych juz męzatek, o dogodne pozycje-tzn nie chodzi mi tu o doznania, bo na to pewnie trzbe bedzie poczekac, ale takie pozycje, w których mozna jakos uniknąc lub zniwelowac bół podczas tego pierwzego rzu.
będe wdzieczna za podpowiedzi- równiez techniczne

[Amazonka]

Zobacz tu: Ten pierwszy raz

[mmadzik]

Odświeżam temat, bo moja noc poślubna już za niecałe 2 tygodnie! Nawet wygląda na to, że nam się trafi III faza akurat, więc początek wymarzony akurat dla nas... Kupiłam już sobie elegancką bieliznę, szukam jeszcze ładnej koszulki nocnej. Moja przyjaciółka - mężatka upieczona przed miesiącem - poradziła mi jeszcze kupić sobie jakiś żel nawilżający, albo coś w tym stylu. Dziewczyny - co jeszcze?

[arTemida]

Dużo świec, najlepiej zapachowych jesli lubicie:)

[Olenkita]

Moja noc poslubna juz w tym tygodniu I aczela sie 3 faza, ale chyba zaczekamy do nastepnej 3 fazy

[Dorotaa]

Koniecznie intymne i samotne miejsce:)

[NB]

Można pod pośladki podłożyć poduszkę, żeby miednica była lekko uniesiona.

[Tatuś]

dać sobie duuużo czasu... My chyba za szybko chielismy posmakowac jak to jest i zbyt się spieszylismy... (to taka analiza po czasie ). pomimo całego ogromu miłosci i oddania ciało kobiety stwarza jakieś bariery i potrzeba duuuużo czasu, żeby się powoli otworzyło...

Żelik popieram - odkrylismy dopiero niedawno - inna jakość, duzo lepsza..., mimo, że ja z natury nawet w III fazie mam cos tam sluzu!
Świece też. Z poduszką nam jakoś nie szło

A i może oprócz bielizny dla siebie jakieś fajne bokserki dla męża... sam pewnie nie będzie do tego przywiązywał wagi. Ostatnio czekajac w jakiejs poczekalni z nudów czytałam babskie pisma i było o tym, że nie ma nic gorszego jak facet wchodzacy do sypialni w starych i o 3 numery za duzych gaciach
Oczywiście przejaskrawione jak zwykle w takich pismach, ale wtedy po raz pierwszy przyszło mi do głowy, że fajnie by było gdy ON też był jakos szczególnie przygotowany do tego wieczoru. Kiedyś wydawało mi się, że elegancka bielizna to atrybut kobiety, a teraz pomysłam, że może jednak nie tylko...
A takie tam blubranie "starej" zony...
Wszystkiego dobrego mmadzik!!!

[Krycha]

Jak masz III fazę to masz wszystko czego trzeba.
Ja miałam wszystko poza III fazą i było do kitu.

[Kasiulaaa]

a ja miałam pierwszą fazę i teoretycznie mogliśmy, ale nie chciałam ryzykować, a teraz z perspektywy czasu i już długich obserwacji moich cykli widzę, że mogliśmy, ale mimo to cieszę się, że czekaliśmy jeszcze 2 tygodnie dlatego, że ten czas nie był stracony, poznawaliśmy się krok po kroku i jakoś tak psychicznie byłam bardziej przygotowana te dwa tygodnie po ślubie niż w noc poślubną ale to chyba jest kwestia indywidualnego podejścia do sprawy, jedne czują się od razu gotowe a inne potrzebują jeszcze tych kilku dni...

[Krycha]

po 2 tygodnaich było jeszcze gorzej, mimo 2 razy większych wysiłków, bielizny, świec itd. moim zdaniem noc poslubna to czas szczególny i warto to wykorzystać. potem w codzienności trudno wykreować ponownie tak magiczny nastrój (no chyba że jedziecie w jakąś romantyczną podróż). jak będziecie czekać, to wam się zaczna pierwsze małzęńskie kłótnie, pierwsze rozczarowanai i frustracje wspólnego mieszkania... będziecie odkładać, ciągle czekając na lepszą okazję.... nie ma po co.


a teraz bardzo lubimy noce poślubne znajomych, zdaje się że owoc jednej z takich spi w pokoju obok

[mmadzik]

nie ma nic gorszego jak facet wchodzacy do sypialni w starych i o 3 numery za duzych gaciach

Hehehe - padłam
Ja Narzeczonemu już coś tam wspominałam mniej i bardziej delikatnie, żeby pomyślał o nocy poślubnej, żebym go chociaż na początku małżeństwa nie musiała oglądać w starych gaciach czy piżamach Ja sama oprócz nocopoślubnej kupiłam już sobie ładną koszulkę - taką codzienną, ale ładną i nową Chociaż i tak podejrzewam, że szybko przejdzie nam to "strojenie się"

No właśnie - nie pomyślałam o świecach. Super pomysł! Mam tego dużo w domu, kwestia tylko, żeby pamiętać spakować do pierwszej torby!

Jeszcze półtorej tygodnia, ale mam już cykora...

[małe słoneczko]

czytam, czytam i zazdroszczę:) i życzę powodzenia- na pewno będzie pięknie i wyjątkowo!

[Dorotaa]

mmadzik ty pakujesz torbę na noc poślubną (pewnie to w ramach podróży poślubnej ) a ja do szpitala na poród. Nocy poślubnej tez się bałam, długo długo się bałam ale było dobrze u was też będzie dobrze. Najważniejsze aby cieszyć się swoją bliskością i nie zniechęcać trudnościami (mogą sie pojawić ale nie muszą). Bawcie sie dobrze. Powodzenia.
Przy porodzie będzie chyba mniej zabawy???

Dorota 39 tc

[Krycha]

ja tam lepiej wspominam poród niż noc poślubną, nie żartuję.
atmosfera, związek miedzy nami, opieka męża - o niebo lepsze!