marzę o męzu i dzieciach, a nie mam nawet faceta:(

przez **Sowa** » 26 listopada 2006, o 14:12

Nie wiem czy na to się da coś poradzić i pomóc, ale może jednak..więc piszę...skończyłam już studia, od zawsze marzyłam o mężu, dzieciach, tradycyjnej rodzinie, a nic mi w tym względzie nie wychodzi...już mi nie za dużo brakuje do 30-tki...z jednej strony jakby przywykłam do sytuacji, trochę się pogodziłam, ale z drugiej ogólnie jest mi smutno...dodam, że jestem tradycyjną dziewczyną, raczej ładną i miłą...nie mam już za bardzo pomysłu gdzie bym miała poznać jakiegoś faceta, dyskotek i pubów nie lubię, w różnych organizacjach katolickich facetów jak na lekarstwo, w ogóle coraz mniej wolnych facetó, koledzy się żenią jeden za drugim...

przez **brega** » 26 listopada 2006, o 16:40

A próbowałaś tu: www.przeznaczeni.pl ?

przez **Sowa** » 26 listopada 2006, o 19:31

Owszem, już dość długo tam należę, ale niestety bez rezultatu :roll:

przez **Szarlotka** » 26 listopada 2006, o 21:34

Sówko! No to jesteśmy już dwie z podobnym problemem, tyle że ja 30 lat przekroczyłam

I.... przyznam szczerze, że straciłam nadzieję, iż kiedyś dane mi będzie zrealizować pragnienie założenia rodziny.
Na pocieszenie (o ile to może być pocieszające?) dodam, że znam wiele ładnych, mądrych, wykształconych, wesołych, po prostu "super-babek", w podobnym wieku, które też nie mogą sobie znaleźć partnera życiowego! Dziwne to bardzo...
Na "Przeznaczonych" też próbowałam i... wbrew powszechnej opinii entuzjastów tego portalu, mam niejasne wrażenie, że roi się tam od wszelkiej maści frustratów (oczywiście w męskim wydaniu)... brrr
Trzymaj się! I nie załamuj! Przecież Pan Bóg czuwa nad wszystkim!

przez **Sowa** » 26 listopada 2006, o 22:03

Jaaaaa...ja też mam takie wrażenie :!:

przez **Tomek** » 26 listopada 2006, o 23:43

Witam!

Szarlotka napisał(a): (...) dodam, że znam wiele ładnych, mądrych, wykształconych, wesołych, po prostu "super-babek", w podobnym wieku, które też nie mogą sobie znaleźć partnera życiowego! Dziwne to bardzo...

Osobiście nie jestem pewien czy panowie szukają kobiet ładnych, mądrych, wykształconych i wesołych, czyli jak to określiłaś "super-babek". Nawet jeśli szukają, to takowe "super-babki" nie będą chciały pierwszego lepszego faceta, tylko również (co najmniej) mądrego i wesołego. Mądrych i wesołych facetów, moim zdaniem, jest względnie mało. Co gorsza mają oni bardzo duży wybór ewentualnych kandydatek do związku.
Tak czy inaczej pozostaje tylko szukać i mieć szczęście w owych poszukiwaniach czego Panią życzę!

Pozdrawiam
skażony ewolucjonizmem
Tomek

przez **asikp** » 27 listopada 2006, o 13:48

droga Sowo,

z całego serca życzę ci owocnych poszukiwań swojej drugiej połówki.
Ja swoją już mam od 7 lat i znalazłam ją na drugim końcu Polski zupełnie przypadkiem - bo poznaliśmy sie na wakacjach. Powim Ci jak zawsze mawiała moja mama - Poczekaj już ten odpowiedni się dla ciebie urodził i też cię szuka

Powodzenia

Miej oczy szeroko otwarte!!!!!!!

przez **Aga17** » 27 listopada 2006, o 20:49

Sowa:) kuzyn mojego meża jest samotny:) fajny gościu, bardzo czesto jeżdzi na różne rekolekcje:) trza mu tylko kobitki:) jest troche samotynych ludzi w moim njablizym otoczeniu, nie poddawaj sie napewno cos bedzie. a kolega mój powida z łądnego talerza sie nie najesz:)
ja mego znalazałam w internecie, ale to osobna historia,

przez **leli** » 27 listopada 2006, o 21:28

Nie chcę, żeby to zabrzmiało nieromantycznie, ale nie czekaj na to, że pierwszy krok wykona mężczyzna. Mój mąż już 8 rok myśli, że to on pierwszy mnie zobaczył i zakochał się od pierwszego spojrzenia.

Gdyby tylko wiedział ile czasu straciłam aby wmyślić, jak to spojrzenie skierować w moją stronę. :oops:

przez **strzyga** » 27 listopada 2006, o 22:52

Ja tez słyszałam, że "To kobieta wybiera mężczyznę, który ją wybiera"

przez **Sowa** » 27 listopada 2006, o 23:04

Pozdrawiam
skażony ewolucjonizmem
Tomek

Ale dlaczego skażony ewolucjonizmem?
A po drugie to ja nie mam nierealnych wymagań, marzę po prostu o zwyczajnym facecie, który w moich oczach oczywiście zwyczajny nie będzie :wink:

przez **Sowa** » 27 listopada 2006, o 23:06

Aga17 napisał(a):Sowa:) kuzyn mojego meża jest samotny:) fajny gościu, bardzo czesto jeżdzi na różne rekolekcje:) trza mu tylko kobitki:) jest troche samotynych ludzi w moim njablizym otoczeniu

To koniecznie im powiedz, zeby do mnie napisali

przez **Aga17** » 28 listopada 2006, o 17:00

tylko jesy cholernie nieśmiały:)

przez **Tomek** » 28 listopada 2006, o 23:16

Sowa napisał(a):
Tomek napisał(a):Pozdrawiam - skażony ewolucjonizmem
Tomek
Ale dlaczego skażony ewolucjonizmem?

Przeczytaj jakąś książkę Davida Bussa to będziesz wiedziała o czym piszę

http://www.gwp.pl/products.php?name=Buss

przez **lotka** » 1 grudnia 2006, o 10:22

Sowko, glowa do gory.
Ja mojego ukochanego - wkrotce meza

poznalam na sympatia.pl - jak widac na naszym przykladzie Milosc mozna znalezc nawet na swieckim portalu. Tylko - jak wszedzie zreszta - trzeba zachowac rozsadek i pewna ostroznosc.
Jestem w Twoim wieku i wiem jakie czarne mysli przychodza czasem czlowiekowi do glowy... ze wszyscy sensowni faceci juz zajeci albo z odzysku.. a tymczasem przekonalam sie, ze wokol mnie jest sporo samotnych, normalnych, fajnych ludzi. Rozejrzyj sie kobieto! I pamietaj, ze nic na sile!

Pozdrawiam, a przy okazji klaniam sie wszystkim szanownym Uzytkownikom tego Forum, jako nowa-nienowa - bo od dawna juz Wasza czytelniczka.

przez **Amazonka** » 1 grudnia 2006, o 10:43

Mojego wybranka przedstawił mi mój były. Ba, twierdził przez wiele miesięcy: musisz go poznać, musisz go poznać. Minęły te miesiące, w tym czasie wybranek miał złe przygody, których nie można juz cofnąć, ale można było uniknąć, gdybym tyle nie czekała. :-(

przez **kasik** » 1 grudnia 2006, o 11:29

Sowa, ja poznalam swojego faceta na czacie, wiec internet gora

przez **klara bemol** » 1 grudnia 2006, o 12:46

a ja w kościele, na spotkaniu KSM

oj, różne są ścieżki Pana naszego

przez **kajanna** » 1 grudnia 2006, o 12:50

A ja mojego przyszłego męża, zanim zaczęliśmy ze sobą chodzić, znałam już od ... 10 lat. Potrzebowałam aż tyle czasu, żeby się zorientować, że to właśnie Ten.

przez **AgnieszkaC** » 1 grudnia 2006, o 12:54

A czasem to Miłość znajduje nas sama z takiej strony, z jakiej nawet nie spodziewalibyśmy się. Ja szukałam, szukałam, a okazało się, że to mój obecny mąż mnie znalazł i to wcale nie tam gdzie szukałam

przez **kartofelka** » 10 grudnia 2006, o 22:26

jak ktos sobie poczyta moje posty to bedzie wiedzial ze wcale nielatwo z ta druga polówką... 2 grudnia stuknelo mi 30 lat i nadal niejasno to u mnie wyglada...kicha prawde mówiąc... to potwierdza tylko moja teorię że niektore osoby sa skazane na samotność... i żaden Bog nad tym nie czuwa...to wszystko zależy od głupiego przypadku....miłośc jest ślepa..a może nawet nie istnieje coś takiego jak miłość...a jeśli istnieje to zdarza sie tylko niektórym...czasem Bóg trzyma w rękach puste pudełko....

przez **kukułka** » 11 grudnia 2006, o 09:58

Nieprawda. Bóg nikogo na nic nie skazuje. Co do samotnosci - albo to my nie umiemy otworzyc się na innych, albo Bóg ma dla nas samotnosc, ale jako plan, który nas uszcesliwi. jesli jetseś sama i nieszczęsliwa z tego powodu, to znaczy, zę Bóg dla Ciebie nei chce samotnosci. Bóg nei chce niczyjego nieszcęscia.

przez **Kręciołek** » 11 grudnia 2006, o 12:54

Dziewczyny, wiem, ze nic Was nie pocieszy i możemy się marzyć my, które mamy już mężów. Dlatego się nie mądrzę tylko polecam konkret: http://adonai.pl/zrodelko/?choice=1&action=0#wpisy
Przynajmniej się wpiszcie. Jest już kilkanaście małżeństw.

przez **kukułka** » 11 grudnia 2006, o 14:14

Ja tez juz polecałam konkret, ale jeszce sie powtórzę www.przeznaczeni.pl

przez **AgnieszkaC** » 11 grudnia 2006, o 14:42

Kartofelka ja mając 30 lat w życiu nie pomyślałabym, że kolejne moje urodziny będę obchodzić w towarzystwie mojego przyszłego męża, byłam sama i nikogo na horyzoncie. Minęło trochę więcej niż pół roku i poznałam kogoś cudownego, kto 10 miesięcy później został moim mężem. Doskonale Cię rozumiem, bo wiem, jak sama się czułam nie mając kogoś kochanego. Ale nie trać nadziei i daj sobie szansę, spróbuj tam gdzie proponują dziewczyny, bo jest już gdzieś ktoś, kto szuka Ciebie.

przez **kartofelka** » 11 grudnia 2006, o 19:39

o..wlasnie widze ze zostalam mianowana "przyjacielem rodziny" hm...ciekawe...
co do wpisywania sie na rozne takie żródełka i tym podobne stronki to mam juz male doswiadczenie w tej kwestii...na adonai sie wpisywalam, a na przeznaczonych bylam na samym poczatku jak zaczynali...no..jak widac..ze skutkiem marnym - owszem moge sie pochwalic za takiego jednego znajomego z gg ktory wlasnie na adonai poznal obecną żonę-w jego przypadku zadziałało...tylko niestety na przyklad na stronce adonai jest przewaga samotnych dziewczyn-podobnie chyba jak na innych tego typu - czyli, wiadomo...
poza tym moja kwestia jest troche bardziej skomplikowana, jako ze nie jestem taka do konca "grzeczną" dziewczynką...Agnieszko - można poznać kogoś kochanego, ale co jesli sie okazuje że to wszystko to za mało żeby byc razem na 100% a za dużo żeby nie być wcale....i że to zwiazek bez przyszłości

przez **kasik** » 12 grudnia 2006, o 17:13

kartofelka, normalnie momentami sie nudna robisz, sorki...ale jak ty tak marudzisz w realu to ja sie nie dziwie, ze jestes sama! wez troche zycia w swoje rece a nie tylko zgredzisz tak...nieraz trzeba tez popatrzec na siebie, moze powod jest we mniei musze sie troche postarac...

przez **Kinia** » 12 grudnia 2006, o 20:12

Po długiej przerwie znów wracam

Tym razem znów jako osoba wolna. Czasami zastanawiam się, czy ja mam za zadanie wychowywać mężczyzn dla innych, czy jak...
Póki co jeszcze zdesperowana nie jestem...ale jakbyście znały mądrego, wierzącego i w dodatku zdecydowanego (o silnym charakterze) mężczyznę, to polecam się Waszej pamięci :wink:

bo ja naprawdę marzę o mężu i dzieciaczkach...a sama tych marzeń nie spełnię :cry:

przez **kartofelka** » 12 grudnia 2006, o 21:28

widze ze samotnośc dotyka nie tylko zrzędy...narzekanie czy nie - to nie ma znaczenia..pozatym narzekam tylko w pewnych miejscach i tylko pewnym osobom..pozatym nie raz bywało tak, że ktos ze znajomych dziwił sie ze tak mysle o życiu bo z mojego zachowania to nie wynikało....po prostu jak trzeba umiem sie "zachowac"....a kiedy trzeba potrafie dobitnie zauważyć że to zycie nie sprzyja realizacji naszych marzeń...

przez **kukułka** » 12 grudnia 2006, o 22:34

Nie sprzyja realizacji twoich, nie naszych (nas wszytkich marzeń). Nie mozna tak generalizowac. Są pewne niesprzyjające sytuacje, a nie cały świat zły

marzę o męzu i dzieciach, a nie mam nawet faceta:(

marzę o męzu i dzieciach, a nie mam nawet faceta:(

Kto przegląda forum

Kto przegląda forum